Choroby psychiczne jak depresja, czy zaburzenia lękowe wymagają kompleksowego leczenia. Większość pacjentów zostaje objęta psychoterapią i leczeniem farmakologicznym. Jakie są wady i zalety takiego połączenia?
Leki anksjolityczne i psychoterapia – zalety
Przede wszystkim połączenie farmako- i psychoterapii zwiększa efektywność całego procesu leczenia. Większa skuteczność może przekładać się na szybsze wypracowanie pierwszych efektów – to natomiast może stanowić świetny bodziec dla pacjenta i zwiększyć jego motywację do dalszej pracy. Co więcej, to także solidny krok w kierunku akceptacji istniejącego problemu. Dzięki temu chory może zmienić sposób postrzegania własnej osoby, co również może być pomocne w przełamaniu pewnych schematów i poprawie aktualnego stanu. Przeciwdziałając niewłaściwej samoocenie chory ma znacznie lepsze szanse na uzyskanie pozytywnych efektów terapeutycznych.
Leki anksjolityczne wspierają prawidłową neurotransmisję – proces przekazywania informacji nerwowej pomiędzy neuronami. Dzięki temu następuje polepszenie funkcjonowania systemu nerwowego, co z kolei poprawia efektywność czynności poznawczych. Większa koncentracja chorego przekłada się na większe zaangażowanie podczas terapii, a to pozwala na wyższą skuteczność kolejnych spotkań. Pacjenci mogą znacznie łatwiej wdrożyć zmiany do własnego życia.
Oprócz tego połączenie anksjolityków z psychoterapią wspomaga:
- regularne stosowanie leków
- przeciwdziałanie objawom somatycznym
- ograniczenie nawrotów objawów i choroby
Leki anksjolityczne i psychoterapia – wady
Nie zawsze połączenie farmakoterapii i sesji psychoterapeutycznych okazuje się wartościowym rozwiązaniem dla pacjentów. Przykładem może być wspomniane złagodzenie objawów – poprawa stanu i zmniejszenie dolegliwości. Może to spowodować, że chory zdecyduje się zrezygnować z dalszej psychoterapii i uznać się za osobę w pełni wyleczoną. To z kolei może w krótkim czasie spowodować nawrót choroby, a w konsekwencji utratę dotychczasowo wypracowanych postępów.
Zadaniem psychoterapii jest nauczenie chorego przyglądania się własnym działaniom w codziennym życiu. Oprócz tego umożliwia zajrzenie w głąb siebie w kontekście nazywania i rozumienia odczuwanych emocji. Leczenie farmakologiczne może okazać się prawdziwym problemem w przeprowadzeniu skutecznej introspekcji, co stanowi podstawę sesji psychoterapeutycznych. Ponadto farmakoterapia może powodować brak nici porozumienia pomiędzy pacjentem a terapeutą np. powodując zmniejszenie liczby lub pogorszenia jakości interakcji.
Stosowanie leków anksjolitycznych stanowi też część rozmów przeprowadzanych na sesjach. Chory omawia z terapeutą odczucia związane z używaniem zaproponowanych środków farmakologicznych i dzieli się spostrzeżeniami na temat ich skuteczności w całkowitej walce z chorobą. Nietrudno domyślić się, że wówczas pozostaje mniej czasu na wspomnianą introspekcje i przeprowadzenie dialogu dotyczącego sfery emocjonalnej. Trudno więc oczekiwać skuteczności z psychoterapii jeżeli nie może być realizowana w pełnowymiarowym zakresie.
Czy warto połączyć leki anksjolityczne z psychoterapią?
W przypadku wielu chorób to połączenie okazuje się wyjątkowo skuteczne. Niemniej jednak warto pamiętać, że każdy pacjent wymaga indywidualnego traktowania i niekoniecznie musi zdecydować się na równoczesne leczenie farmako- i psychoterapeutyczne.
Bibliografia:
- Sterna W., Sterna A. „Psychoterapia a farmakoterapia – czy można je łączyć?” Psychiatria 2016, 13(2): 84-91.
- Konpka A., Wroński M., Samochowiec J. „Możliwości medycyny w zakresie leczenia lęku – historia i współczeność.” Psychiatria 2013, 10(2): 55-62.
